Δε με βλέπω στον καθρέφτη
να μην ξεχνάω ποιος είμαι.
Κι όταν το κάνω είναι άσκηση.
και παντα χάνω.
Είτε εμένα, είτε το είδωλο.
Κοιτάω τα δόντια, τα μαλλιά,
την όμορφη ειδή.
Το στόμα ανοίγει, γελά
τ'αυτιά ακόυν τον ήχο,
το μυαλό απορεί.
Σαν παιδί που ανακαλύπτει τον κόσμο,
μου είναι πιο έυκολο να δω εσένα χωρίς την ιστορία σου,
παρά εμένα.
Για την ακρίβεια,
μόνο όταν σε δω χωρίς την ιστορία σου, με βλέπω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου