Άγρυπνο το μάτι του θεού
πλασμένο απο άτσαχα.
Χτυπά την πέτρα και σπιθίζει
και τρέχουν τα μουνιά των γυναικών.
Μια στιγμή μονάχα,
μοναδική,
μοναδικός.
Μια στιγμή.
Η αγκαλιά μου όλη.
Μια στιγμή.
Ααχ πατέρα
αχ μητέρα.
αχ παιδί και συμπεθέρα.
Κάποτε άλλα είχα πει.
Μα τότε δεν ήξερα.
Μα τώρα ξέρω οτι δεν ξέρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου