Μα Δάντη??Κι ομως Δάντη αδερφε...

Στο δωμάτιο αυτό
έγινα η τροφή μιας σκιάς...
Πςςςς....
Που να εξηγείς
τι να λες
και τι έγινε στην τελική
γιατί
κι απο που κι ως που
να λέμε τέτοια;
Όλα καλά
που λέει κι ένας φίλος,
είναι σα να λέμε
ότι κάποιες φορές
πρέπει να σκάψεις βαθειά
για να ρίξεις τον καρπό.
Να μου πεις
μπορείς να αναλώσεις όλη τη ζωη σου
στις κατηγορίες
τα μίση
και τα υπόλοιπα μελό
να παραιτηθείς
να τα παρατήσεις
να φρικάρεις
να τα σπάσεις
ή να σπάσεις
να πεις
μωρε δε γαμιέστε κι εσείς
και τα καλά σας,
είναι μια επιλογή.
Απόλυτα σεβαστή.
Τι!Σιγά δηλαδή!
15 δισεκατομμύρια ανθρώπων
απ'όσο γνωρίζουμε
έχουν περάσει απο αυτή τη γη,
γιατί η αυτοδιάλυση σου
να είναι κάτι το ιδιαίτερο;
Δεν είναι!
Κελ σουγπγίζ!
Κι όσο κι αν μου τη δίνει
να χρησιμοποιώ αλλά,
τώρα θα χρησιμοποιήσω:
Αλλά,
γλυκέ μου σαμπιεντίνο,
αν έχεις
μία πτυχή ιερής τρέλας,
που έχεις,
θα σεβαστείς κάθε δευτερόλεπτο πόνου
ανοησίας
φόβου
παράκρουσης,
οποιοδήποτε σχήμα κι αν έχει η κόλαση σου
όποιους κι αν γνώρισες,
ό,τι κι αν αντίκρυσες,
ό,τι κι αν παίχτηκε
θα το σεβαστείς
σαν καλό παιδί
θα το καταστήσεις έγκυρο
θα το αγκαλιάσεις
ακόμα κι αν σου συμβαίνει τωρα
αυτή τη στιγμή που μιλάμε,
και θα γελάσεις
θα γελάσεις
θα γελάσεις με τα γλοιώδη χάλια σου
χαχαχαχα
και σιγά δηλαδή!
Δεκαπέντε δισεκατομμύρια ξεπλέμηδες
έχουν περάσει απο αυτή τη γη,
γιατί η λυτρωσή σου να είναι κάτι ιδιαίτερο;;;
Μμμ;;;
Τι,
να μαζευτούμε γύρω γύρω και να χτυπάμε παλαμάκια;
Οκ ρε παιδί μου
εγώ είμαι μέσα,
αλλά δε θα χρειαστεί.
Το σύμπαν ξεμουρλένεται για μουρλούς,
κάνε τη ντρίμπλα σου
και η πλάση ολόκληρη θα χτυπάει παλαμάκια,
θα σου πετάει γαρδένιες
χωρίς τη γλάστρα
πιάτα
και ιστορίες,
πανικός θα γίνει
της πουτάνας θα γίνει
της πουτάνας θα γίνει λέμεεεεε!!!
Τσίμπα το Δάντη σου τώρα
για να μάθεις να με λες σκυλά.

Σουρεάλ?

Ένα ποίημα 

κίτρινο φωσφοριζέ

με ροζ φωσφοριζέ καρδούλες.

Όλα σταμπίλο.

Κάτω κάτω

πράσινο φωσφοριζέ

σαν τα γρασίδια που ζωγραφίζουμε

ξέρεις

χρίτσι χρίτσι χρίτσι

πράσινες κάθετες γραμμές.

Και γκλονγκ γκλόνγκ

στη μέση του ποιήματος

εκείνη κόβει βόλτες.

Έχει χείλη βαμμένα κατακόκκινα

είναι μουνάρα

κι ας είναι ψάρι,

και δέντρο να ταν

πάλι μουνάρα θα'τανε

πως το λένε

είναι θέμα αύρας

όχι μορφής.

Θέλω να σε φφφάω!

της φωνάζω!

Όχι μου λέει,

εγώ

εγώ θέλω να σε φφφάω!

Μωρε πριτς!της λέω!Μη φας, έχουμε γλάρο!

και βουτάω

κι όλα είναι κίτρινα φωσφοριζέ

και κάτι ροζ φωσφοριζέ καρδιές

πετιούνται δεξιά κι αριστερά μας

και το γρασίδι γαργαλιστικό

κι ούτε που κατάλαβα πότε ξημέρωσε

και πιο χαπυ έντινγκ δεν παίζει

γιατί στο τέλος

αποκαλύφθηκε

οτι τελικά

το μόνο που μετράει 

είναι να κυνηγάς

και να κατακτάς

αυτό που πεθυμάς.

Ή να σε κυνηγά

και να σε κατακτά

αυτό που πεθυμάς.

Η ευχή μου.

Κάνε κάτι.

Είναι σαν το εμβόλιο.

Ενα μικρό τσιμπηματάκι

για κάτι πολύ καλό.

Ντουμντελατζουμ!

Ε ρε πράματα ωραία :)
πριν λίγο της είπα πως το απόγευμα κυλάει επάνω μου
σα ζεστή κρέμα βατόμουρο!
τέλοσπάντων,
τώρα κυλάει πάνω μου σα ζεστός άνεμος
κάπως κόκκινος
αλλά με την καλή έννοια
πάμπλουτος
ξέρεις
άνθρωποι είμαστε
τόσα και τόσα είναι πάμπλουτα για μας.
Αν με ρωτούσε θα της το λεγα,
αλλά αφού δε ρωτάει δε μου πέφτει λόγος.
Ο Τζούμας πχ..
Τι απόλαυση, μου είχε λείψει ο κόσμος του.
Κατα τ'άλλα όπως τα ξέρεις,
και καλά,
λες και δεν είδαμε,
λες και δεν ξέρουμε,
σιγά!Πφφ!
Το στυλ και η χάρη
είναι έννοιες πολύ βαθύτερες
απ'ότι πολύ πιστεύουν.
Δικαίωμά τους
και δικαίωμά μου.
Γειά σας κύριοι και κυρίες.Ευτυχείτε!

Μπούούουου!Είμαι ο μάγος με τα σκήπτρα και τα κόκκαλα!Μπούουου!

Δώστους ένα φάσκελο.
Να'σαι άνετος
να μαθαίνεις
και ποτέ μην τσιγγουνεύεσαι.
Πλάσματα που σε λατρεύουν και τα λατρεύεις.
Εκεί μιλάμε.
Στην έκσταση.