Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

tranquil

Καμμία έμπνευση.
Λασπερή πέτρα κάτω απο μολυβένιο ουρανό.
Τα πρόσωπα αποστρέφονται στο πέρασμα μου.
Όλα με διώχνουν.
Κάποτε ο πάγος της ματιάς μου ρίζωσε
ο φόβος μου δάγκωσε τα σπλάχνα
ενας νεκρός στην παρέλαση των σκιών.
Όλα με διώχνουν σα λεπρό.
Όσο πιο αληθής, τόσο πιο απόκληρος
Όσο πιο γυμνός, τόσο πιο μόνος.
Τόσο μόνος.

2 σχόλια: