Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Σε χαλάει;

Με τις στραβές δοντάρες μου
δαγκώνω την τσιγαρούκλα μου
και γράφω
καυλωμένος για το κάτι.
Είμαι ένα αχανές πηγάδι με τερατώδεις Τιτάνες.
Άλλος υποφέρει βουβά στα σκοτάδια
κι άλλος δε δίνει δεκάρα
άλλος ξεκαρδίζεται μέχρι σκανδάλου στα γέλια αιώνες τώρα
άλλος αντικρύζει με δέος την αβάσταχτη σοβαρότητα που όλα φέρουν
κι άλλος με τρόμοτρόμοτρόμο.
Άλλος λατρεύει το φυστικοβούτυρο,
άλλος γαμάει δυνατά
κι άλλος δε γαμά καθόλου.
Άλλος γελά συχνά και δυνατά,
κάτι σα βρισιά
σ'αυτό που του τα παίρνει όλα,
Κι άλλος δαγκώνει με λύσσα τα χείλη και τις νύκτες σου
σαν πάνθηρας.
κι αν όλο αυτό σου μοιάζει βαρετό χαζό ξεπερασμένο,
σα νά μπορούσε στ'αλήθεια να συμβαίνει
να'μαι κάτι τόσο όχι απίθανα μοναδικό ,
κάποιος που απλά μιλά για κάτι τόσο κοινότυπα αληθές
όσο οι πολλοί εαυτοί του,
Εγώ είμαι το πηγάδι
Η τρύπα που βαφτίζει με κενό
και κάτω απ'τις μορφές αντικρύζει το άφατο
και όχι,
φυσικά και δέν μπορείς να καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου