Η ηδονική έκρηξη στoυς γευστικούς κάλυκες απο μια κουταλιά Νουτέλα ...

Άλλο η αχαριστία

και άλλο 

η αυτογνωσία.

Άααλλο πράμα...

Όπως άλλο η πραλίνα φουντούκι

και άλλο οι κουράδες.

Κουράδες

που γίνονται κυράδες

και γεννούν ραγιάδες.

Τα πιο πολλά τραγουδάκια

είναι καταδικασμένα

να σβήσουν

στα χείλη των παιδιών

γιατί δε έμαθαν

πως πρέπει πότε-πότε

να εμπιστεύονται

και τους ψίθυρους.

Αυτούς....

Αυτούς που πηγάζουν απο κάπου

πιο βαθειά απο το φόβο,

πιο βαθειά απο τον κομφορμισμό,

πιο βαθειά απο τον καθωσπρεπισμό,

πιο βαθειά απο το ραγιαδισμό

πιο βαθειά...

Τους ψίθυρους 

του εαυτού

που λαχταρά να σε γνωρίσει.

Θα φτάσεις στις υψηλότερες κορυφές

αφού τσακιστείς στα πιο άγρια βάθη

θα θελήσεις τα πάντα

και θα διεκδικήσεις τα πάντα

γιατί τα αξίζεις,

μα θα σου τα αρνηθούν

θα σε λοιδωρήσουν

θα σε βρίσουν

πριν τα πάρεις.

Οι ανοησίες σου θα κάνουν σαματά

γιατί ΨΑΧΝΕΙΣ καταλαβαίνεις;

Είναι χαοτική η διαφορά,

εσύ ΘΥΣΙΑΖΕΙΣ φίλη μου

εσύ ΔΩΡΙΖΕΙΣ,

και απο το χυλό θες να ξεχωρίσεις.

όχι για τα μάτια των άλλων,

δεν αντλείς ευχαρίστηση

απο τη βαθμολογία που θα πάρεις,

μα απο το ταξίδι.

Η αχαριστία του οτι ζητάς πολλά απο τη ζωή!

Χαχαχα!!!Αν είναι ποτέ δυνατόν!

Πως να ζητήσεις πολλά απο τη ζωή;

Η ζωή σε κανέναν δε δίνει τίποτα!

Ούτε καν ζωή!

Γιατί ο καθένας ΕΙΝΑΙ ζωή.

Μα καλά ρε ζαγάρια τι κάνατε τόσα χρόνια,

λιώνατε στο προ;