Φάσμα στον καθρέφτη

Απληστα
απληστα
αχόρταγα κι αθώα
δώσε
και πάρε και κλεψε
και κλάψε
γελα και βρωμισου
τσουλα
και σταματα
απληστα
αυθάδικα
αγαπα γλυκα
πικρά
ζεστα
με πόνο
σα μέλι
που στάζει αργά κι αβάσταχτα
στο κρύσταλλο της ψυχής σου
άνοιξε τα μάτια στη ράχη
τις ώμοπλάτες
το κούτελο
τα δάχτυλα
άνοιξε
άνοιξε
άνοιξε κι άλλο
κι άλλο
κι ανατρίχιασε
ριγησε
με ρογχο
και με γδουπο
το πλασμα
που υποφέρει
αγαπάει
λαχταρα
κι ανησυχεί
σα δόρυ στον πολεμο
που βουτά στη φρέσκια σάρκα
σαν το μουλιασμένο
δίχτυ του ουρανού
που φορτωμένο στάζει
και σ'αγγίζει
σε σβήνει
και λιγοθυμας
χωρίς μυαλό
χωρίς ψυχή
αψυχος
ανύπαρκτος
θεικος
σα φίδι που το γδαραν
και σαν το λεπι δράκου
σαν ήλιος απυρπολητος
και λαίλαπα φερολβια.
Άνοιξε τα δόντια
τα φρύδια
τα μαλλιά
τους αρμούς του λάρυγγά σου
και ρούφα το
ρούφα το άπληστα
άγρια
μανικά
και πεινασμένα
με λύσσα
και μαύρη κακία
σα λύκαινα που της πειράξαν τα μικρά της
να σαι μια ύπαρξη ηλεκτρισμένη
που τα λουλούδια αγαπούν

Παλιοβρώμα

Ξεφορτώσου
τη βρώμα
του παλιού.
Αν άξιζε
το πολύτιμο,
ολοκόκκινο
ρουμπίνι
του χρόνου σου,
θα τανε
πάντοτε καινούργιο.

διάδημα

Κλώτσησε την πορτοκαλόφλουδα
και γέλασε
Χά!
Πόσοι κύκλοι
πόσοι αιώνες
είχαν περάσει
απο πάνω του
κι όμως
ούτε ένας αυτή την ώρα
ολοκαίνουργιος
με τη λάμψη ενός Ήλιου
να τον στεφανώνει
τα γατιά τρίβονταν στα πόδια του
οι σκύλοι χώναν τη μουσούδα τους
στ'αχαμνά του
σαν ασημένια αστραπή
σα να κατέβηκε απ'τάστρα
σα να κατέβηκε για λίγο απο τ'άστρα

Γεννηθήτω

Ας κλάψουμε για τη Μάρθα
που στα 36 της ακόμα είναι μόνη και παρθένα
για τον Κώστα,που  ο μπαμπάς του τον παράτησε όταν γεννήθηκε,
για  τη Λέλα που πέρασε ένα χρόνο στο νοσοκομείο,
για τον Πέτρο που έχασε τον πατέρα του όταν ήταν 22,
ας πέσουμε στην αυτολύπηση,
τη συμπόνια
κι ας αρχίσουμε να ξεφυσάμε και να ασκοφυσάμε.

Γάμησε την αυτολύπηση.

Η συμπόνια σου σημαίνει
την επαφή σου με την Καρδιά του Κόσμου.
Μεγάλη,
ολοζώντανη,
πάνσοφη
και πονεμένη.
Είσαι πλάσμα καλόκαρδο.

Τώρα όμως,
ήρθε η ώρα να ανοιχτείς
στην Ψυχή του κόσμου.
"Ψυχή άπασα" που λέει και ο Σωκράτης.
Φλεγόμενη κι ανδρειωμένη,
ελεύθερη,
φτερωτή,
ιλλιγγιώδης.

Ήρθε η ώρα να εμπνεύσεις
το θέλημα
που ελευθερώνει
φλέγει
και ανδρειώνει.

Εσένα.
Τη Μάρθα.
Τον Κώστα.
Και ούτω καθεξής.

Είναι το επόμενο βήμα.
Αν το κάνεις ,
έχει κι άλλο.

Αν δεν το κάνεις, δεν έχει.

Αν είσαι γυναίκα 2...

Γυναίκα δίχως πάθος,
πάντοτε θα'ναι λάθος.

Γυναίκα που'χει πάθος,
ποτέ δεν κάνει λάθος.

Ωραίο νησί η Σκιάθος.

Καθαρτήριο θάρρος, βρήκα επιτέλους το κουράγιο να σε ξαναδώ.

Τίποτα δε συγκρίνεται με αυτό:
Να μυρίζω το μουνάκι σου
καθώς μ'αγαπάς.
Όποιος πει αλλιώς
λέει ψέματα
αλλά δε θ'ασχοληθώ και πολύ
σιγά και το νταλκά που είχα δηλαδή!
Έχει κάτι το θείο
η ομορφιά σου
είναι γελοίο δηλαδή το πόσο όμορφη είσαι
και είναι όλα τα κομματάκια
που ενώθηκαν μαζί
οι μικρές
οι γαμημένες
οι λεπτομέρειες χαχαχαχαχα
αυτές οι τυχαίες συγκυρίες
που κατάφεραν
να σε κάνουν
σε ποιον?σε εμένα!
να φαντάζεις τρομακτική.
Ούτε η πρώτη ήσουν,
ούτε και η τελευταία.
Για την ακρίβεια
ήσουν η τέταρτη,
και ήταν κάτι μέσα μου
που μου είπε
πως εσύ θα έκλεινες τον κύκλο.
Χαχαχα
τι απίστευτα αυτά τα μέσα μας,
πως να τα εμπιστευτείς;
Αλλα κυρίως
και πάνω απ'όλα
πως
πως στον πούτσο
γίνεται
να μην τα εμπιστευτείς;;;;
Κάτι μέσα μου μου είπε:
"Δώσου. Και μη φοβάσαι."
"Τον ήπιες. Την πούτσισες. Μη φοβάσαι."
"Είναι γίδι.Είναι άξια να τη λατρέυεις για πάντα"
Φυσικά εγώ είμαι σαν τη μέλισσα,
θέλω νέκταρ για να φτιάξω μέλι.
Αν δε μου δώσεις
θα με χάσεις
γιατί είναι στη φύση μου
να αρέσκομαι στην ομορφιά
να ανθίζω στη λατρεία
να βουτάω σε σκοπούς που αξίζουν τα πάντα
κάνοντας κρόουλ
και ύπτιο,
μακροβούτια
και συντριβανάκια με το στόμα.
Φυσικά εγώ είμαι καύλα.
Ερωτεύομαι.
Αν μου δώσεις
θα με έχεις για πάντα
και θα γελάς
γιατί είναι Τετάρτη η μέρα
που θα μυρίζω το μουνάκι σου
καθώς θα μ'αγαπάς.
Θα δείς οτι εγώ ό,τι λέω το ξέρω για να το πω.
Είμαι σκύλος
κι έχουμε διαίσθηση εμείς οι σκύλοι!

Αλεξάνδρα

Είναι όλα ένα
πως γελάς,
πως περπατάς
κι αγγίζεις.

πως μ'αγαπάς
πως με κοιτάς
και τη χαρά μου ανθίζεις

κι όποτε φεύγω
πως με καίει
και με γλυκό τον πόνο

το αντίο σου
άπονα
χτυπά

Αλήθεια

Ε ώρα ήτανε..
Φτανει με αυτή την ανοησία πια,
ούτε έκπληξη
ούτε υπερηφάνεια
απλά το αυτονόητο
έγινε κατανοητό
και συνεχίζουμε.

μονότερμα

-Τι γίνεται;

Πως πάει;

Όλα καλά;

Εγώ εδώ, ας τα λέμε μωρέ

ξέρεις

τα ίδια

τα ίδια

τα ίδια και τα ίδια

έχω ανάγκη απο μία αλλαγή

απο ένα άνοιγμα στο όνειρο

απο κάτι απροσδιόριστο

ασαφές

και άγνωστο

που να με γεμίσει ξανά

δίψα για ζωή

να με γεμίσει ενέργεια

θέλω το μουνάκι μου να ξαναγίνει υγρό

χωρίς τύψεις

θέλω έναν πούτσο τόσο σκληρό

που μόνο ο έρωτας μπορεί να προσφέρει

τα χω ανάγκη αυτά

τα απαιτώ

δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις

δε θέλω να παντρευτώ αυτόν που μ'αγαπάει και με προσέχει

στο διάολο με τους βρωμόσκυλους

εγώ είμαι γάτα

είμαι της Σελήνης εγώ

σε σφάζω και πίνω το αίμα απο τις αρτηρίες σου

κλαίγοντας

γελώντας

με τα δόντια μου άσπρα διαμάντια στο κόκκινο φόντο

του πόθου σου

κι είσαι ό,τι αγάπησα

ο,τι θα αγαπήσω

ο θεός μου

και θα σαι για πάντα

είμαι μια σελήνη που μανιάζει

και σε έλκει

και σε στέλνει πάλι πίσω 

και μπρος

και τα κύματα και οι μουσικές

και όλες οι στιγμές που δε μου δωσες

και δε μου χεις δώσει ακόμα

με ενοχλούνε διαρκώς σαν πετραδάκια στο παπούτσι μου

και κατάλαβες

κατάλαβες

το ξέρω οτι κατάλαβες αγάπη μου.

refine

No missed calls
missy for you
you ain't missed
that misty night.


A fire lies
into that whisper
huskity-husky of yours


and say about it any more
would be the act of a fool
since
whoever
listened to it as much
as
even
only
a tiny once
knows that you are the real shit
in a sad world full of shit.


But you blend with the wind
and slip out of my grasp
a deer
a peach
and a dart in my heart


a duke of a shadow
an echo in the dark
bouncing back
and then forth
then swoops in
and out then


till the night that you are mine.

Τέλειο.

Έρωτας είναι αυτός ο άγριος πόνος
που ούτε καν καταλαβαίνεις το βάθος του.
Απλά πονας σαν το μαλακα
και τη θες..
ή τον θες...
ή μπαίνεις σε ένα αεροπλάνο
ή παραιτήσαι
ή γράφεις το γαμημένο το βιβλίο.

Είναι η ουσία
αλλά και η πηγή
της ιδιοφυίας

και ανεβαίνεις στο βουνό
γιατί
σε σπρώχνει ο έρωτας
απο πίσω
και σε τραβάει
απο μπροστά

και πας σε μέρη
που κανένας άλλος
ποτέ δε θα περπατήσει

Είναι το πάθος το ατελείωτο
που είναι το δικό σου
ο τρόπος που διάλεξε ο Έρωτας
να σε κάνει δικό σου.

Έρωτας είναι
αυτό το αλύπητο κάρβουνο
που σε καίει
σε καίει
και σε πονάει
και σου διδάσκει το δίκαιο
αδυσώπητα

είναι ο Δαίμονας
κι ο Δαίμονας
και ο Δαίμονας
ο παμμέγιστος.

Και μέσα σε ό,τι κατοικεί
εσύ το ερωτεύεσαι
γιατί ξέρεις,
το ίδιο καλά με τον καθένα,
οτι ζωή έξω απο τον Έρωτα
δεν έχει νόημα
και
ζωή μέσα στον Έρωτα
δε χρειάζεται νόημα.

Γκούνυζ

Είμαστε όλα πειραγμένα
και ζαβά.
Όπου μας ζουλάς γρυλίζουμε
όπου μας πιάνεις πονάμε
όπου μας ακουμπάς
πονάμε
κι ενωνόμαστε
κρυβόμαστε
καλύπτουμε τις αμυχές
με τέχνη
και μαεστρία
ποιητική
αυτήν του φόβου
σα θαλάσσιες φώκιες ελαστικές
σα θαλάσσιες γομολάστιχες.
Δε χρειάζεται να καταλαβαίνεις τι λέω
για να καταλάβεις τι λέω
είμαστε όλα πειραγμένα
πειραγμένα
και ζαβά.

Κλαψουρίζουν οι ντιντίδες που δεν τους καλέσαμε στο σπίτι μας ποτέ.

Αν οι άνθρωποι ξέραν
πόσο εύκολο είναι
εκκωφαντικά εύκολο,
να είσαι τιποτένιος
ανάξιος λόγου,
ένας ακόμα της σειράς,
σίγουρα
θα προσπαθούσαν
περισσότερο.


Μα είναι τόσο εύκολο


τόσο εκκωφαντικά εύκολο,


αντί να προσπαθήσεις
λίγο περισσότερο,


να στραφείς
στους αδερφούς
της κόλασης σου.


Αυτούς,
αυτούς που σε καταλαβαίνουν,
σε νιώθουν,
σε αισθάνονται,
χωρίς να σε κρίνουν,
τους ακομπλεξάριστους..
Ε;

Αν είσαι γυναίκα...

Γυναίκα με θάρρος
ειναι φάρος.
Γυναίκα δίχως θάρρος
είναι απλά ένας γλάρος.

Τα μάτια σου στο κόκκινο κουμπί.Όχι στους ομοφυλόφιλους.Όχι στους αναρχικούς.Όχι στα τσάκρα.

Ρε με τι μαλακίες ασχολείται ο κόσμος.
Ε ρε με κάτι μαλακίες που ασχολείται ο κοσμάκης.
Και είναι πολλές
και είναι πολλοί
σαν ένα γιγάντιο τσουνάμι
ενας εκκωφαντικός βόμβος
χαζομάρας
αδυναμίας
ανασφάλειας
φόβου
αμορφωσιάς
και έκπτωσης.
Και νομίζουν πως μιλάω για τους άλλους
όταν εγώ μιλάω γι'αυτούς.
Ξέρω, ξέρω μου λένε,
ναι, ναι μου λένε
απίστευτο δεν είναι;
Ναι, ναι λέω, απίστευτο πραγματικά.
Μαλακίες
μαλακίες
απολύτως μαλακίες.
Γιατί ο καθένας νιώθει πως το'χει ανάγκη
να σπαταλάει την ενέργεια του
ωστε ποτέ να μην καταφέρει
να το νιώσει.
Όλοι τρέμουν (απο τρόμο, μην ξεγελιέσαι)
και γι'αυτό φροντίζουν
να το μουδιάζουν
σπαταλώντας την ενέργεια τους
στρατηγικά
μεθοδικά
και πάντα
Πάντα
στο εύκολο,
το βολικό
το χιλιοπερπατημένο,
όπως κι αν το βαφτίζουν
-Οι πιο πολλοί το βαφτίζουν εξέλιξη-
Εξέλιξη...
Πφφφ........

να νιώθεις τη διαίσθηση σου
όχι τον κομπλέξικο εαυτό σου

να  τιμάς τη διαίσθηση σου

να είσαι ήσυχος

μην τσακώνεσαι με τους  άλλους πιθήκους

να σέβεσαι

μέσα στον πίθηκο κρύβεται ο θεός

μέσα στο θεό ο πίθηκος

ο πίθηκος καθόταν στο κλουβί του
οι άλλοι πίθηκοι γύρω του
τσακώνονταν
πετούσανε μπανάνες
δαγκώνανε μπανάνες

οι ερευνητές απ'έξω γυρίσανε το μαύρο διακόπτη.

ο πίθηκος καθόταν ήρεμος
και παρατηρούσε
απο ένα τυχαίο σημείο στο κλουβί

οι πίθηκοι
πίθηκοι ήταν
σαν πίθηκοι φέρονταν
σαν πίθηκοι σκέφτονταν
σαν πίθηκοι δρούσαν.

Ηταν ένας απ'αυτούς.

Οι ερευνητές φορέσαν τις μάσκες τους.
Ήτανε τρεις.Δυο άντρες και μια γυναίκα.

Ο πίθηκος ήταν ήρεμος
ανέπνεε ήρεμα
παρατηρούσε τους τρεις τους
διαισθανόταν τις αύρες
τις προθέσεις
τη βρωμιά τους
ανάμεσα σε έναν ορυμαγδό
απο κραυγές
μπανάνες
τσακωμούς.

Οι υπόλοιποι πίθηκοι
κάναν ουκακάου-ουκακάου
πιάνονταν απο τα κάγκελα του κλουβιού
χτυπιόντουσαν
δείχνανε τα δόντια τους.
Σπουδαίοι? αυτοί???
Έστω κι ένας τους????

Οι ερευνητές
φορύσαν ρόμπες λευκές.
Ένα φωτάκι άναψε δίπλα απο το διακόπτη
και τότε ο κοντός πάτησε το κόκκινο κουμπί.

Ο πίθηκος ήταν γαλήνιος
ασάλευτος
με βλέμμα κρύο
είδε τους τρεις
στη δεξιά πλευρά του κλουβιού,
είδε και το αέριο σιγά σιγά να ξεχύνεται
απο τον αεραγωγό στ'αριστερά του.

Δυο πίθηκοι μπροστά του σπάγανε ο ένας τα δόντια του άλλου.

Παχιές αγκάλες ο καπνός τύλιγε το ταβάνι
κι έσταζε σα σταλακτίτης λήθης και θανάτου
πάνω απ'τα πιθήκια

κι οι ερευνητές ξεκίνησαν να περπατάνε
προς την έξοδο.

Στον πανζουρλισμό
στην οχλοβοή
στη μιζέρια της ανοησίας τους
φυσικά και δεν τον είδαν.
Οι πίθηκοι.
Και οι ερευνητές.

Όρμηξε
σα βέλος.
Αλλόκοτη εικόνα στ'αλήθεια,

απ'την ακινησία

στην απόλυτη κίνηση

σε μία στιγμή

και σε μία δεύτερη

αυτός στα κάγκελα

και τα λιωμένα κεφάλια των ερευνητών

ανάμεσα τους.

Πια ο καπνός είχε κατέβει
κι όλα ήταν θολά.

Άρπαξε τα κλειδιά απο τη ζώνη της καριόλας
άνοιξε το κλουβί
και βγήκε
παραπατώντας
με όση ενέργεια του χε απομείνει.

οι συμπίθηκοί του
ήταν τελειωμένοι.

Το μόνο που μπορούσε να κάνει,
άρπαξε απ'την ουρά έναν πίθηκο
που σερνόταν κόντά στην πόρτα του κλουβιού
και τον έσυρε μαζί του έξω
παραπατώντας
με το κεφάλι του ήδη να γυρίζει.

Έφτασε ως την πόρτα του εργαστηρίου,
την ξεκλείδωσε
κι ελευθερώθηκε.
Σέρνοντας τον ούγκα-ούγκα ξωπίσω.

Πήρε λιγάκι καιρό
αλλά έφτασε και στη ζούγκλα.
Κι εκεί ξεκωλώθηκε στις μπανάνες
κι εκεί γέλασε
κι εκεί γλέντησε
εκεί τσακώθηκε
εκεί ερωτεύτηκε.
Εκεί.
Όχι πιο πριν.
Εκεί.
Όχι πιο πριν.

Όσο για τον ούγκα-ούγκα
τι τύχη ήταν αυτη;
Τον πούστη...
Τι να κανε άραγε με αυτήν;

Απλό.

Θα ήτανε στ'αλήθεια ντροπή
να επιτρέψεις σε ένα σκουπίδι
να σκοτώσει τον έρωτα μέσα σου.

Put'em high

Η ποθηση είναι η μεγαλύτερη μας ηδονή.
Ποια ποθηση;
Ποιοι ειμαστ'εμεις;
Σφιγμένα χείλη.
Τι να πεις όταν ξέρεις τι λες;
Για να τ'ακουσεις εσύ;
Ποθηση
είναι η μεγαλύτερη ηδονή.
Καθως τα πλήκτρα ρέουν
σα μέλι χλιαρό
πάνω σε μια φέτα σκέψης
που θα γίνει πράξη
αν με το θα δεν εννοουμε
την ψευδαίσθηση
ότι όλα ξεκίνησαν
και τελειωσαν
και όλα τα ενδιάμεσα
την ίδια ώρα
την ίδια αυτή στιγμή
που σου γράφω
που διαβάζεις
που σου γράφω
που πεθαίνεις που πεθαίνω
η και όχι.
Μην το ξεχνάς:
Ή και όχι.

Διαλογισμός πάνω στο κρεμμύδι

Όλα είναι συναρπαστικά πάνω σου.
Απο τις ελίτσες και τα σπυράκια στο πρόσωπό σου
τη χοντρή κοιλιά σου
τη μυρωδιά του δέρματος σου που σμίγει με τη βανίλια
τις τριχωτές σου μασχάλες
που μοιάζουν με άλλα δυό μουνάκια
που θέλω να γαμάω και να γλύφω
τα γαλανά σου μάτια
που κάτω απο το φως των κεριών
μοιάζουν με τα μάτια γάτας
ή δαίμονα
-κάποιες φορές μπερδεύτηκα-
απ'τους χυμούς σου
που γεμίζουν τα σεντόνια
απο τις κραυγές
και την ένταση του έρωτά σου
τις χαρακιές στο πόδι σου
όλα αυτά
κι αυτά που βλέπω
να φιδοσέρνονται
στο μυαλό σου
καθώς με κοιτάς επίμονα
και χαμογελάς
κι εγώ βαριέμαι
γιατί δεν είσαι εσύ η εκλεκτή
δεν είσαι εσύ η μία μου
δεν είσαι εσύ η μια μου
δεν είσαι συ
δεν είσαι συ
συναρπαστική κι ας είσαι κι απ'όλα...

Κάθε φορά που σου λένε κάποια ηλίθια μαλακία, βάζε στον κουμπαρά σου κι ένα σεντς !Σύντομα θα ξέρεις.

Τα πολλά λόγια δεν είναι φτώχεια,

τα φτωχά λόγια είναι φτώχεια.

Τα πολλά τα λόγια δεν είναι φτώχεια,

τα φτωχά τα λόγια είναι φτώχεια.

Τα πλούσια τα λόγια είναι πλούτος

τα πλούσια τα λόγια είναι πάντα πολλά

και κάθε γράμμα τους είναι πλούτος

και τα κενά ανάμεσα στις λέξεις

και οι τόνοι

και οι ανάσες πριν την κάθε συλλαβή

οι πάυσεις

είναι πλούτος.

Γλουκ.

Ξεκόλλα απο το είδωλο.

Κατανόησε το τίμημα.

Μας δίδαξαν λάθος

αλλά αυτό δε σε απαλλάσσει.

Σέξυ φουρνάρισα Μαρίκα,σε γουστάρω δίχως προίκα

Που τελειώνει το βάθος μιας ψυχής
που το βάθος μιας εμπειρίας;
Αυτή τη ζωή που ζεις αυτή τη στιγμή
πόσα τρισεκατομμύρια τρόποι υπάρχουν να τη μεταμορφώσεις
έχεις σκεφτεί;
και καλά τρισεκατομμύρια είναι πολύ, παραπάει.
Ας πούμε δισεκατομμύρια.
Ας πούμε εκατομμύρια.
Ας πούμε χιλιάδες.
Ας πούμε...χμμμμ....εκατοντάδες!
Ας πούμε δεκάδες!
Εντάξει, ας πούμε δέκα!
Η ας πούμε γύρω στους δέκα.
Αντε, να πα στο διάολο
ας πάρουμε έναν στην τύχη,
άλλωστε ένας αρκεί.
Προς θεού μην παρεξηγηθώ,
εννοώ να μεταμορφωθεί απόλυτα
μιλάω για μεταμόρφωση
και δε μιλάω ποιητικά
μιλάω κυριολεκτικά
εννοώ τώρα
απόψε
άντε το πολύ αύριο.
Δηλαδή,
η κυρα μαρίκα που πάντα ήθελε να γίνει φουρνάρισσα
και έφτασε 60 και ποτέ δεν έγινε
δεν είναι η ίδια
με την Μαρίκα που πήγε στο φούρνο
στα 60 της
στην Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας
και ζήτησε δουλειά
και της την αρνηθήκανε
και τώρα περπατάει πίσω στο σπίτι γελώντας
αλλά τσεκάροντας συνάμα
με την άκρη του ματιού της
και τον επόμενο
φούρνο της γειτονιάς >;)