Γεννηθήτω

Ας κλάψουμε για τη Μάρθα
που στα 36 της ακόμα είναι μόνη και παρθένα
για τον Κώστα,που  ο μπαμπάς του τον παράτησε όταν γεννήθηκε,
για  τη Λέλα που πέρασε ένα χρόνο στο νοσοκομείο,
για τον Πέτρο που έχασε τον πατέρα του όταν ήταν 22,
ας πέσουμε στην αυτολύπηση,
τη συμπόνια
κι ας αρχίσουμε να ξεφυσάμε και να ασκοφυσάμε.

Γάμησε την αυτολύπηση.

Η συμπόνια σου σημαίνει
την επαφή σου με την Καρδιά του Κόσμου.
Μεγάλη,
ολοζώντανη,
πάνσοφη
και πονεμένη.
Είσαι πλάσμα καλόκαρδο.

Τώρα όμως,
ήρθε η ώρα να ανοιχτείς
στην Ψυχή του κόσμου.
"Ψυχή άπασα" που λέει και ο Σωκράτης.
Φλεγόμενη κι ανδρειωμένη,
ελεύθερη,
φτερωτή,
ιλλιγγιώδης.

Ήρθε η ώρα να εμπνεύσεις
το θέλημα
που ελευθερώνει
φλέγει
και ανδρειώνει.

Εσένα.
Τη Μάρθα.
Τον Κώστα.
Και ούτω καθεξής.

Είναι το επόμενο βήμα.
Αν το κάνεις ,
έχει κι άλλο.

Αν δεν το κάνεις, δεν έχει.