Όσο ζαβή και να ταν
άλλο τόσο τον αγαπούσε.
Όσο μπουνταλάς και να ταν
την αγαπούσε αληθινά.
Αρα τι να πούμε εμείς;
Υπόγεια η ζωή
υπόγεια η αγάπη
χωρίς κανέναν λόγο.
Αλλά αν υπάρχει αγάπη,
εμείς κάνουμε ησυχία
και απολαμβάνουμε
αυτή την υπέροχη κατάσταση.
Αυτό το φιλί
που αργεί
αργείιιι
αργείι
και είναι πάντα εκεί
στο μέτωπο
ανάμεσα στα φρύδια.
Να ξελιγώνονται οι βραδιές
να φουσκώνουν οι στεναγμοί
και να ομορφαίνουν οι άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου