Τίποτα δεν έκανα.
Σαν τη βαθειά ανάσα που παίρνει ο πνιγμένος
να σωθεί
και μπαίνει ο αέρας με ορμή
σα σχισμή
σε ένα απέραντο μαύρο βελούδο
που ράβεται και κλείνει
ενα ψιθυρισμα φωτός
εξαπλωμένο στα βράχια
σα μέδουσα που λιώνει στον ήλιο
τσιτσίρισμα
με τους φόβους
τις αγάπες
τα φαντάσματα
τους πόθους
τις κραυγές
τις ελπίδες
πίνει τον εαυτό του.
εγώ πρωθυπουργός
εγώ λαντζέρης
και σπαφ
και σπουφ
χτυπάει απο δω
χτυπάει απο κει
αλύπητα στα βράχια
και σπάει
κι εξαπλώνεται
απ'τ'άνθρωπο
στ'απάνθρωπο
Ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωπππ...
ααααααααααα
και γειά μας
και γειά σας
κι η ψωλή μου στα μεριά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου