Κι όμως, όσο κοινότυπο κι αν σου ακούγεται...

Τίποτα
δε σου απαγορεύει
να επιθυμείς
τον αφρό,
την κρέμα,
το άξιο.
Γιατί θα πεθάνεις
θυμάσαι;
Ώωω!
Οποία έκπληξις!
Δε μπαίνουν
ντροπές,
ηθικές,
παραμυθιάσματα!
Άρπα το!
Κι αν δε μπορείς,
τότε
γίνε λύκος!
Λύκος!
Γι'αυτό γίνεται όλο,
αυτό είναι όλο!
Πως ξέχασες να είσαι αγρίμι;
Να θες σαν αγρίμι;
Πότε έχασες τον εαυτό σου;