Χρώματα,
παρελθόντα,
λέξεις,
ράντες σκέψεων,
καταστάσεις
γαντζώνονται
σαν φιλήδονες ερμίνες
και χλούτσου-χλούτσου
με τις γλωσσίτσες τους
στα αυτιά σου
σε καθοδηγούν.
Νομίζεις δηλαδή.
Διότι
όλα αυτά
πλατσουρίζουν
στη λίμνη του παθητικού,
είναι δοχεία κατ'ουσίαν,
όχι φαλλοί.
Και αν σπαταλούσες
πέντε δευτερόλεπτα
ώστε να ********
******,
θα καταλάβαινες
ότι το ταξίδι
***** *** ******
*******....
**** *******...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου