Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Άγγελος

Εχω πάψει
να σε βλέπω
ως σάρκα,
ως ενέργεια,
ως μορφή.
Και ούτε
λέξη
δε βρίσκω πια
για να
σε περιγράψω.
Αντιλαμβάνομαι
κάτι
που δεν
είναι ουσία
αλλά είναι
παρόν
και
είναι
μόνον
αυτό
και μπορώ
να πιστεύω σε σένα
απόλυτα
γιατί
ο κόσμος
είναι κάτι
σαν τσίχλα
και εκπορεύεται
απο τις αποφάσεις
που παίρνουμε,
τα χνάρια που
επιλέγουμε
να αφήσουμε πίσω μας,
την τιμιότητα
και την
καθαρότητα
των πράξεών μας.
Μα αν εγώ
που μπορώ
δε σου το πώ,
πως πιστεύω σε σένα
με ένα τρόπο
που κάποτε
γιάυτόν
θα γράψουνε τραγουδια,
αν δεν σου αποκαλύψω
πως δεν είμαι ο Κανένας πια,
πως
πες μου πως
θα σου το δώσω
αυτό
που φορτώθηκα
και που με έκανε
μια
ζωντανή
επανάσταση;

9 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καταρχήν χαμογελάς. Έλα τώρα , αφού χαμογελάς... Άν εξαφανιζόμουν, είμαι σίγουρος ότι θα φανταζόσουν που θα μπορούσα να βρίσκομαι. Όμως είμαι εδώ και πάντα θα ξέρεις που θα με βρείς. Και για φίλους όπως εσύ πάντα θα είμαι εδώ! Όμως ήρθε η ώρα για την πρώτη επαναστατική πράξη που ίσως οδηγήσει στην αλληλουχία επαναστατικών πράξεων. Εσυ είσαι αυτός που μπορεί να με καταλάβει! Πώς το σκέφτηκα: Τι είναι αυτό που σε ενδιαφέρει περισσότερο απο όλα τα άλλα και θα το εγκατέλειπες για να βρείς τον εαυτό σου, για να κάνεις την αληθινή επανάσταση απέναντι στον εαυτό σου, απλά γιατί δεν πάει άλλο! Γιατί δεν πάει άλλο. Άσε μην απαντήσεις. Και οι δύο ξέρουμε. Λοιπόν αυτά για την ώρα αν με χρειαστείς πραγματικά ξέρεις που θα με βρείς. Όταν θα μπορώ , ειδικά εσένα, να σε κοιτάξω στα μάτια και να μην σου φορτώνω όλη μου την θλίψη και την απελπισία, θα σε βρώ εγώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χάαα ρε ανθρώπα!!!Φυσικά και χαμογελάω!Και φύγαμε.Δεν ξέρω αν το πιασες.Συνέβη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ^^ευχαριστώ πολύ.ότι πιο ωραίο έξω διαβάσει τον τελευταίο καιρό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δροσερό αεράκι το λογάκι σου ;)
    Καλό σου βράδυ (Φίλε ή Φίλη δεν κατάλαβα) Μ*!

    ΑπάντησηΔιαγραφή