Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Όχι,φυσικα και δεν απευθύνεται προς όλους.Είπαμε,σεβασμό στους Αδαμάντινους ειδάλλως πάμε για φούντο μια ζωή αρχύτερα.

Με κοιτάς και ακούω τη σκέψη σου:
'Περίεργο παιδί ο ...'
Ναι χτικιάρη,
είμαι περίεργο παιδί,
απο αυτά που γίναν απότομα
παραπάνω απο άντρες
κι έμειναν για πάντα έφηβοι.
Χάχαχαχα,
να μπορούσες μόνο να διαισθανθείς
αυτή τη λαχτάρα,
την αναπάντεχη ανάφλεξη,
τη βαθιά μου ταύτιση
με αυτό
που, ποιητικά και μόνον, αποκαλώ
θεική πτυχή της φύσης
και δε θα ήσουν ποτέ ξανά ο ίδιος.
Δηλαδή να,
καμιά φορά
εκεί που περνάς
μπροστά μου
με τα στρουμπουλά σου ποδαράκια
τη γερασμένη σου φατσούλα
ή το πηγμένο στο make-up
φριχτό γλυκό σου προσωπάκι,
κρατώντας το παιδάκι σου αγκαλιά,
Με τατου
ή με γραβάτα,
με ράσα,
με στολή,
με καυτά σορτσάκια,
κάνοντας το ζογκλέρ στα φανάρια
ή το γόη στο μπουρνάζι,
το διανοούμενο της αριστεράς,
τον καριερίστα
ή τη θλιμμένη μνηστή,
τη δεξαμενή γνώσης
ή τον πολυταξιδεμένο Οδυσσέα,
κι ενώ σε κοιτάω
με αυτό το βλέμμα το αγελαδινό
με τα μεγάλα υγρά μου μάτια
καρφωμένα στα χείλη σου
μη μου ξεφύγει ούτε σταγόνα
πολύτιμης γνώσης
με το ζόρι κρατιέμαι
να μην πηδήξω πάνω σου
και γατζωμένος απ'τα αυτία σου σα μαϊμού
αρχίσω να βελάζω:
'Λούζεεεεεεεεεερρρ!!!'
'ΛΟΥΖΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΡΡΡΡΡΡΡΡ!!!'
'ΓΑΜΙΟΛΑ ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ!!'
'ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΡΡΡΡΓΚΑΑΑΑΧΧΧ!!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου