Όχι,φυσικα και δεν απευθύνεται προς όλους.Είπαμε,σεβασμό στους Αδαμάντινους ειδάλλως πάμε για φούντο μια ζωή αρχύτερα.

Με κοιτάς και ακούω τη σκέψη σου:
'Περίεργο παιδί ο ...'
Ναι χτικιάρη,
είμαι περίεργο παιδί,
απο αυτά που γίναν απότομα
παραπάνω απο άντρες
κι έμειναν για πάντα έφηβοι.
Χάχαχαχα,
να μπορούσες μόνο να διαισθανθείς
αυτή τη λαχτάρα,
την αναπάντεχη ανάφλεξη,
τη βαθιά μου ταύτιση
με αυτό
που, ποιητικά και μόνον, αποκαλώ
θεική πτυχή της φύσης
και δε θα ήσουν ποτέ ξανά ο ίδιος.
Δηλαδή να,
καμιά φορά
εκεί που περνάς
μπροστά μου
με τα στρουμπουλά σου ποδαράκια
τη γερασμένη σου φατσούλα
ή το πηγμένο στο make-up
φριχτό γλυκό σου προσωπάκι,
κρατώντας το παιδάκι σου αγκαλιά,
Με τατου
ή με γραβάτα,
με ράσα,
με στολή,
με καυτά σορτσάκια,
κάνοντας το ζογκλέρ στα φανάρια
ή το γόη στο μπουρνάζι,
το διανοούμενο της αριστεράς,
τον καριερίστα
ή τη θλιμμένη μνηστή,
τη δεξαμενή γνώσης
ή τον πολυταξιδεμένο Οδυσσέα,
κι ενώ σε κοιτάω
με αυτό το βλέμμα το αγελαδινό
με τα μεγάλα υγρά μου μάτια
καρφωμένα στα χείλη σου
μη μου ξεφύγει ούτε σταγόνα
πολύτιμης γνώσης
με το ζόρι κρατιέμαι
να μην πηδήξω πάνω σου
και γατζωμένος απ'τα αυτία σου σα μαϊμού
αρχίσω να βελάζω:
'Λούζεεεεεεεεεερρρ!!!'
'ΛΟΥΖΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΡΡΡΡΡΡΡΡ!!!'
'ΓΑΜΙΟΛΑ ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ!!'
'ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΡΡΡΡΓΚΑΑΑΑΧΧΧ!!!!!!

Εμ τί..

Οφείλεις να το παραδεχτείς.
Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο
να είσαι τελείως ηλίθιος
δίχως να το καταλάβεις ποτέ.
Σήκωσε τα τείχη της μόνωσης,
ύψωσε τη σαρισα με σκοπό το φόνο,
διώξε τα σκουλήκια
και πάντα θα υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο.
Ταξίδεψε όλο τον κόσμο,
κάνε πραγματικότητα όλα σου τα όνειρα,
Ζήσε τη ζωή με πάθος!!!(χάχαχαχαχα)
και πάντα θα υπάρχει αυτή η γαμημένη
μικρή αλλά καταστροφική πιθανότητα,
δηλαδή ότι κι αν κάνεις
να είσαι ανέκκλητα κρετίνος!
Απαρνήσου τούς αφέντες,
θεώρησε οτι ζείς σύμφωνα με τους νόμους της φύσης
ή
οτι είσαι ένα ξέρασμα,μια καταραμένη φύτρα αυτής
και τίποτα δεν αλλάζει.
Γίνε νεοχίππης
νεοαριστερός
παγανιστής
σατανιστής
μέταλχεντ
ή επιστήμων!
δώσε όλα σου τα υπάρχοντα στους φτωχους
μάθε να πετάς με τη σκέψη
ενεργοποίησε και τα σαρανταεπτά πλοκάμια της θέλησής σου,
γάμα όοοολες τις γυναίκες ,τους άντρες και τα αρμαντίλλο του Σύμπαντος,
αλλα τίποτα!Εκεί!
Ντουβάρι ρε παιδί μου!
Γι'αυτό,
σταμάτα να κουνάς τα καμπανέλια σου
με την πρώτη ευκαιρία
σε πλατείες και χωριά
ψαγμένε και ευρυμαθή,
πολιτικοποιημένε,
ευαισθητούλη,
ταγμένε σε βλαμένους σκοπούς
και διψασμένε για μαλακίες,
σύγχρονε άνθρωπε.
Γιατί
απλούστατα,

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ!!!

Κι επειδή πρόκειται περί γραπτού
και μπορεί
να μην
τό πιασες,
επέτρεψέ μου:

Καταρχήν,να ξεκαθαρίσω πως
κάθε λέξη την τονίζω ξεχωριστά
βάζοντας καλομετρημένες παύσεις ανάμεσα,
έχω τα μάτια ελαφρώς γουρλωμένα
για λόγους θεατρικότητας,
τα χέρια προτεταμένα
με τα δάχτυλα ίσια αλλά χαλαρά
σα γνήσιο πατριαρχικό σύμβολο του Νέου Αιώνα,
και κουνάω το κεφάλι
μπρός-πίσω με έμφαση
και απο ΜΙΑ φορά για κάθε λέξη
καθώς απερίφραστα
σου ξαναλέω πως



ΔΕΝ...---

ΕΙΝΑΙ ...-----

ΑΥΤΟ!!!

Αν γυρεύεις ατιμωρησία,τράβα σε άλλο σύμπαν.

Αν παρατούσες για λίγο
το κρύο τουπέ του κοιμήση
και ντυνόσουν το διάπυρο μεγαλείο σου
θα σε έκανα κέφι.
Αλλα τώρα...
Προσβάλλεις κόσμο
απο χοντροκοπιά,
αποξενώνεσαι απο την ουσία σου
απο χοντροκοπιά,
νεκρώνεις την ικανότητά σου για μάθηση
απο χοντροκοπιά,
νομίζεις πως κερδίζεις όταν
χάνεις
χάνεις
χάνεις
απλά και μόνο
απο χοντροκοπιά!
Στέκεις αλαζονικά (και όχι εωσφορικά) απόμακρα,
όχι μόνο απο τους άλλους
(Που δε θα έπρεπε να
-και υποτίθεται μόνο πως δέν-
σε νοιάζουν)
αλλά απο ΕΣΕΝΑ.
Και αυτό είναι σχεδόν το χειρότερο
που μπορεί να σου συμβεί.
Γιατί το πραγματικά ασυγχώρητο
είναι που
χλεύασες
απαρνήθηκες
ξενέρωσες
ή καθόλου δε βοήθησες
εμένα.
Γι'αυτό
καθώς ανεμίζοντας γλυκά-γλυκά
το μεσιανό μου δάχτυλο
σου δείχνω για τελευταίες στιγμές
την πλατάρα μου,
σου λέω
χωρίς καλοσύνη ή ό,τι άλλο
πώς
Δε σου φταίω εγώ
που είπες τη Ζωή ζωούλα ζωάκι.