Πώω τι ήττοπάθεια είναι αυτή βρε παιδί μου;Μήπως μας δουλεύεις; Όχι σοβαρά τώρα ρε,έχεις καμιά κατάθλιψη;

Σέρνω τις λέξεις
σαν αλυσίδες
τις κουβέντες
τα γέλια
ολα αυτά
που γεννά
η ανία
τα σέρνω.
Κραταιό,
γνώριμο
το κενό
μυρμιδίζει
στα ποδάρια μου,
μέσα στο δειλινό
-καίει το δειλινό-
είναι βαρύ
αυτόδηλο
αληθές
και το τραγούδι του:
μπλιμ μπλομ
κατβ κουτβ
άναμα
άναλα
κορτέ

αν πότε
ή πού
ή γιατί
όλα μηδέν
όλα ενα
(ή τρία,εφτά κτλοιπά...)