Να ξεμένεις με τη δεύτερη
ή την τρίτη επιλογή σου
επειδή δεν είχες ποτέ τα κότσια
να αφήσεις τον εαυτό σου
να ποθήσει τόσο πολύ
που είτε θα αγγίξεις το θεό
είτε θα βουτήξεις στην κόλαση.
Να πηγαίνεις εκεί που σ'αγαπάνε
κι όχι εκεί που αγαπάς
επειδή δεν ανέπτυξες
το αλάνθαστο αισθητήριο
του γούστου.
Να έχεις plan B
μα όχι ανατριχίλα.
Αυτό το αίσθημα
όταν όλες σου οι τρίχες ανασηκώνονται
σε ένα άγγιγμα
που δεν είναι πια υπόσχεση
αλλά
πραγματικότητα.
Και καίγεσαι
και ζεις
και πια δεν είσαι θειά.