Γιατί δέν είναι για οίκτο.
Ο οίκτος χρειάζεται σύνεση.
Άν δεν τη διαθέτεις,
μπερδεύεις τα αυγά με τα πασχάλια
και μοιράζεις προστασία
αντί για φώς.
Άρα, το φλέγον ζήτημα της
συνειδησιακής σου παιδείας
δεν είναι πόσο φιλόστοργος είσαι.
Αλλα πόσο συνετός.
Γκέγκε μπράδα
χριστιανοπουλαίε κι αγελαίε?
Θα γίνεις μπαμπάκας ή μανούλα
και το παιδάκι σου
θα το γαμήσεις πατόκορφα.
Θα το κάνεις στρογγυλό
και βουτυράτο,
ρηχό σαν τηγάνι,
τίμιο σκλάβο,
χαζοκάγαθο γίγαντα,
καριερίστα της δυστυχίας,
γιάμ-γιάμ για τα κίτρινα τέρατα
και γραμμή δε θα πάρεις,
επειδή δεν κατάλαβες ποτέ σου
αυτό το "απλό"
πράγμα:
Οτι είμαστε
όλα
ένα
μάγμα
που μέσα του ρέουνε δυνάμεις αφάνταστες,
οι δυνάμεις μας.
Οτι η πρωτοβουλία
δεν είναι απλά μια λέξη
αλλα
ο τόπος
ενός τυπά
απο αυτούς που αξίζει
να υπάρχουν,
να τους ακούς,
να τους γεύεσαι,
να τους μυρίζεις
και να τους νιώθεις κοντά σου..
Γι'αυτό σκούντα τον,
πόνα τον,
κούρασε τον
τον πούστη τον εαυτό σου.
Κι όποτε κλαίει
εσύ αραχτός,
ντυμένος το βαθυκύανο μπουρνούζι σου
καπνίζoντας το τομπάκο σου
και γελώντας
να του υπενθυμίζεις
οτι οχι απλά τη γάμησε, ΤΗ ΓΑΜΗΣΕ!!!
Οτι θα έπρεπε να κλαίει
πολύ
πολύ περισσότερο,
με δάκρυ μαύρο,
γοερά και σπαραξικάρδια
σαν τσαλαπατημένη κόρνα,
ξεδιάντροπα και άσχημα,
με αναφιλητά και γκαρίδες,
με σάλια και ικεσίες
και να χτυπάει τα ποδάρια στα πλακάκια
άν υποψιαζόταν τι του επιφυλάσσεις Εσύ
και τί η Ύπαρξη για μετά..
Χάχαχα κακομοιράκο μου,
κόλαση έσπειρες
και κόλαση θα θερίσεις!!!
Ξανά!
Ξανά!
και ξανά και ξανά και ξανά!!!!!
και ξανά!
και ξανά!
ξανάκαι
ξανάκαι
ξανάκαι
ξανάκαι
ξανά!!!!
Μέχρι να κοπούν τα μελό.
Και μετά για έλα να μου απαντήσεις:
Είναι να τον λυπάσαι?*
Άντε,καλή ΔΥΝΑΜΗ.
Θα σου χρειαστεί
και γι'αυτό ίσως τη βρείς.
Ηιιιιιιιιιιιιιιιι-γιάαααααααααα!!!!!!!!
Ο οίκτος χρειάζεται σύνεση.
Άν δεν τη διαθέτεις,
μπερδεύεις τα αυγά με τα πασχάλια
και μοιράζεις προστασία
αντί για φώς.
Άρα, το φλέγον ζήτημα της
συνειδησιακής σου παιδείας
δεν είναι πόσο φιλόστοργος είσαι.
Αλλα πόσο συνετός.
Γκέγκε μπράδα
χριστιανοπουλαίε κι αγελαίε?
Θα γίνεις μπαμπάκας ή μανούλα
και το παιδάκι σου
θα το γαμήσεις πατόκορφα.
Θα το κάνεις στρογγυλό
και βουτυράτο,
ρηχό σαν τηγάνι,
τίμιο σκλάβο,
χαζοκάγαθο γίγαντα,
καριερίστα της δυστυχίας,
γιάμ-γιάμ για τα κίτρινα τέρατα
και γραμμή δε θα πάρεις,
επειδή δεν κατάλαβες ποτέ σου
αυτό το "απλό"
πράγμα:
Οτι είμαστε
όλα
ένα
μάγμα
που μέσα του ρέουνε δυνάμεις αφάνταστες,
οι δυνάμεις μας.
Οτι η πρωτοβουλία
δεν είναι απλά μια λέξη
αλλα
ο τόπος
ενός τυπά
απο αυτούς που αξίζει
να υπάρχουν,
να τους ακούς,
να τους γεύεσαι,
να τους μυρίζεις
και να τους νιώθεις κοντά σου..
Γι'αυτό σκούντα τον,
πόνα τον,
κούρασε τον
τον πούστη τον εαυτό σου.
Κι όποτε κλαίει
εσύ αραχτός,
ντυμένος το βαθυκύανο μπουρνούζι σου
καπνίζoντας το τομπάκο σου
και γελώντας
να του υπενθυμίζεις
οτι οχι απλά τη γάμησε, ΤΗ ΓΑΜΗΣΕ!!!
Οτι θα έπρεπε να κλαίει
πολύ
πολύ περισσότερο,
με δάκρυ μαύρο,
γοερά και σπαραξικάρδια
σαν τσαλαπατημένη κόρνα,
ξεδιάντροπα και άσχημα,
με αναφιλητά και γκαρίδες,
με σάλια και ικεσίες
και να χτυπάει τα ποδάρια στα πλακάκια
άν υποψιαζόταν τι του επιφυλάσσεις Εσύ
και τί η Ύπαρξη για μετά..
Χάχαχα κακομοιράκο μου,
κόλαση έσπειρες
και κόλαση θα θερίσεις!!!
Ξανά!
Ξανά!
και ξανά και ξανά και ξανά!!!!!
και ξανά!
και ξανά!
ξανάκαι
ξανάκαι
ξανάκαι
ξανάκαι
ξανά!!!!
Μέχρι να κοπούν τα μελό.
Και μετά για έλα να μου απαντήσεις:
Είναι να τον λυπάσαι?*
Άντε,καλή ΔΥΝΑΜΗ.
Θα σου χρειαστεί
και γι'αυτό ίσως τη βρείς.
Ηιιιιιιιιιιιιιιιι-γιάαααααααααα!!!!!!!!
