Είμαι ενας πολύ πολύ
παράξενος διαβάτης
παράδοξος κι ανεξήγητος
σε σένα σε μένα και σε σένα
Πολύ πολύ παράξενος
ίσως γιατί είμαι εγώ
μα πιότερο γιατί είναι αυτό
πολύ πολύ παράξενο.
Είναι ανεξήγητο
αμίλητο
κι αμύητο.
Οι συναντήσεις όλες μας,
όλες μας και όλων μας με όλους μας,
οι άπειρες στιγμές μας,
άπειρες στο μέτρημα,
αλλα και στο βάθος,
η αρετή που χτίζεται αγώνα τον αγώνα
ήττα, νίκη, ήττα, φτεροβόλημα
η ιστορία ΜΑΣ
τι παράδοξο Μέγα.
Η διαδικασία,
η διαδικασία,
το συμβάν
φοράει πρόσωπα,
ντύνει την αρμονία με μορφή
εμφυσά στον κύκλο το δράμα
και είμαι ένα με εσένα
και είσαι ένα με τον κύκλο
το δράμα
την αρμονία
και το νόμο,
ενας πολύ πολύ παράξενος,
παράδοξος διαβάτης.
