Αλήθεια

Ε ώρα ήτανε..
Φτανει με αυτή την ανοησία πια,
ούτε έκπληξη
ούτε υπερηφάνεια
απλά το αυτονόητο
έγινε κατανοητό
και συνεχίζουμε.

μονότερμα

-Τι γίνεται;

Πως πάει;

Όλα καλά;

Εγώ εδώ, ας τα λέμε μωρέ

ξέρεις

τα ίδια

τα ίδια

τα ίδια και τα ίδια

έχω ανάγκη απο μία αλλαγή

απο ένα άνοιγμα στο όνειρο

απο κάτι απροσδιόριστο

ασαφές

και άγνωστο

που να με γεμίσει ξανά

δίψα για ζωή

να με γεμίσει ενέργεια

θέλω το μουνάκι μου να ξαναγίνει υγρό

χωρίς τύψεις

θέλω έναν πούτσο τόσο σκληρό

που μόνο ο έρωτας μπορεί να προσφέρει

τα χω ανάγκη αυτά

τα απαιτώ

δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις

δε θέλω να παντρευτώ αυτόν που μ'αγαπάει και με προσέχει

στο διάολο με τους βρωμόσκυλους

εγώ είμαι γάτα

είμαι της Σελήνης εγώ

σε σφάζω και πίνω το αίμα απο τις αρτηρίες σου

κλαίγοντας

γελώντας

με τα δόντια μου άσπρα διαμάντια στο κόκκινο φόντο

του πόθου σου

κι είσαι ό,τι αγάπησα

ο,τι θα αγαπήσω

ο θεός μου

και θα σαι για πάντα

είμαι μια σελήνη που μανιάζει

και σε έλκει

και σε στέλνει πάλι πίσω 

και μπρος

και τα κύματα και οι μουσικές

και όλες οι στιγμές που δε μου δωσες

και δε μου χεις δώσει ακόμα

με ενοχλούνε διαρκώς σαν πετραδάκια στο παπούτσι μου

και κατάλαβες

κατάλαβες

το ξέρω οτι κατάλαβες αγάπη μου.