Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Άγγελος

Εχω πάψει
να σε βλέπω
ως σάρκα,
ως ενέργεια,
ως μορφή.
Και ούτε
λέξη
δε βρίσκω πια
για να
σε περιγράψω.
Αντιλαμβάνομαι
κάτι
που δεν
είναι ουσία
αλλά είναι
παρόν
και
είναι
μόνον
αυτό
και μπορώ
να πιστεύω σε σένα
απόλυτα
γιατί
ο κόσμος
είναι κάτι
σαν τσίχλα
και εκπορεύεται
απο τις αποφάσεις
που παίρνουμε,
τα χνάρια που
επιλέγουμε
να αφήσουμε πίσω μας,
την τιμιότητα
και την
καθαρότητα
των πράξεών μας.
Μα αν εγώ
που μπορώ
δε σου το πώ,
πως πιστεύω σε σένα
με ένα τρόπο
που κάποτε
γιάυτόν
θα γράψουνε τραγουδια,
αν δεν σου αποκαλύψω
πως δεν είμαι ο Κανένας πια,
πως
πες μου πως
θα σου το δώσω
αυτό
που φορτώθηκα
και που με έκανε
μια
ζωντανή
επανάσταση;